De Nederlandse pers laat het weer vreselijk afweten tijdens de twee main events van deze nazomer. De olympische spelen tonen een gebrek aan inspiratie bij de tv-reporters (dit gaat niet over de sport), maar vooral de eindeloos grote arrogantie en betweterigheid van ons journaille is tergend.
Het tweede event – de oorlog in Georgië – is vooral een gemeenplaats van koude-oorlogretoriek en underdog-denken. Het Dr. Clavan-gehalte van de tv-experts is bovendien lachwekkend, maar blijkbaar hebben de RTL's van deze wereld dat niet door.
Zo presteert een – voor mij naamloze – verslaggever van De Pers het live voor RTL in Georgië verslag te doen van de Russische invasie. Zijn ooggetuigenverslag was echt weergaloos. "Ik hoorde van een Italiaanse verslaggever… blablabla." Verder begon hij elk antwoord op vragen uit de studio met de woorden "Ik denk…"
Zijn taak aldaar is volgens mij niet om te denken, maar om waar te nemen en verslag te doen. Het napraten van buitenlandse verslaggevers was helemaal overbodig, want in hetzelfde nieuwsitem werd dezelfde Italiaanse verslaggever even later aan het woord gelaten en die kwam met haar eigen ooggetuigenverslag. Triest dat voor dat soort karige verslaglegging dan ook nog journalisten moeten sneuvelen.
En zo worden alle talkshows weer bevolkt door Dr.'s Clavan. Lieden die uit het niets als Georgië-expert of Rusland-kenner oprijsen en dan orakelen alsof ze Johan Cruijff zelf zijn. Maar wat er seq uitkomt is niets meer dan dat Rusland groter en machtiger is dan Georgië – dat kan ik ook in de kinderatlas van mijn zoontje zien – en dat onduidelijk is wat er morgen gaat gebeuren – een leuk tegeltje voor aan de muur. En daar moeten we het dan mee doen.
In China is alles slechter
De niet-sportverslaggevers in China hebben het ook druk met duimzuigen. Maar eerst even de cijfers: Er zijn 11.000 sporters uit de hele wereld in Peking bij elkaar om sport te vieren (dus niet om politiek te bedrijven) en er zijn 20.000 journalisten uit de hele wereld om het sportfestijn te verslaan.
Van die 20.000 zijn duidelijk teveel Nederlander, wat leidt tot de volgende prachtige reportage over een boer die ergens ver buiten Peking woont. De strekking van het verhaal van de journalist: in Peking is veel geld uitgegeven aan de spelen, maar die boer heeft er niets aan. Hij wordt er niet beter van en dat bewijst maar weer hoe slecht China voor zijn burgers zorgt, zo conludeert de komkommerjournalist.
Dus eens vergelijken. Wat zou een boer in Ursem (Noord-Holland) er beter van worden als er voor vele honderden miljoenen Euro's in Nederland een stadions gebouwd gaan worden, zoals Amsterdam graag wil? Niets. Die boer krijgt geen hogere melkprijs, geen bescherming tegen de grootinkopers en ook geen belastingregeling voor een goede bedrijfsoverdracht.
"Maar nu moet de Chinese boer weer aan het werk, want hij heeft geen
tijd om naar de sport te kijken", zo besluit de journalist in Peking. Natuurlijk heeft hij geen tijd,
mongool! Het is oogsttijd. Net zoals de Groninger graanboeren nu geen tijd hebben om sport te kijken, maar 24 uur per dag op de combine zitten om op tijd het graan binnen te hebben. En daarna volgen de aardappelen en de wortelen. Bieten niet, want de bietenmarkt is door de Eu naar de kloten geholpen.
Ethervervuiling
Kortom, met spijt heb ik moeten vaststellen dat het journaille dat nu verslag doet vanuit China – ik heb het niet over de sportverslaggevers – vooral heel veel niets te melden heeft. Blijf dan thuis jongens en vervuil de ether niet.
Lees ook:Sportblog richt zich op de Spelen 2028
Lees ook:P2P-uploaders, opgepast!
Lees ook:De IT-wereld op de korrel
Lees ook:China hackt Google
Lees ook:China blokkeert Twitter en YouTube om herdenking Tiananmen-protest te dwarsbomen