Vijf maanden geleden heb ik de tv 'even' aan de kant gezet; verbouwinkje. Zaterdag kwam het ding ineens weer tevoorschijn en keek ik voor het eerst weer eens tv. Het leek alsof de tijd vijf maanden stil heeft gestaan.
Niets was er veranderd. Dezelfde drie groezelige mannen ouwehoeren nog steeds over dezelfde volstrekt oninteressante onderwerpen – voetbal, sport en voetbal. In de verschillende soaps waren ze nog steeds bezig met hetzelfde gesprek en dezelfde lege kop koffie. Wat wel opviel was dat twee tv-dames hun lippen hadden laten volspuiten.
Zelfs aan de weersvoorspellingen was niets veranderd: regen. Alsof de tijd al die maanden stil had gestaan. Niets nieuws, geen nieuwe programma's of nieuwe gezichten. Heerlijk vertrouwd.
En wie verschijnt er dan in beeld: Linda de Mol (ook in een herhaling overigens). En zij legt de kijkers uit dat ze ditmaal geen spraakmakend maar een 'vertrouwd' programma gaat maken.
Ze legt ook uit dat mensen in spannende tijden behoefte hebben aan oubollig tv-vertier. En dat 'men' (dat zijn in deze context de tv-makers in de V.S.) in het verleden vond dat Nederland altijd vooruitstrevende tv maakt, maar nu niet meer.
Wat zijn dan die spannende tijden? Ja hoor, daar komt het weer: de eeuwige film van Geert Wilders die nog steeds niet bestaat. Fitna. Nog steeds zijn de Nederlandse media in de gijzeling van dat filmpje. En ook dat is nog steeds oud nieuws.
Heerlijk zo'n weekeindje oud nieuws, waarin dezelfde detectives, ook na een gezichtsverbouwing, nog steeds dezelfde boeven vangen en dezelfde voetbalcoaches, nu bij een andere club, nog steeds dezelfde holle frasen hanteren, waarbij dezelfde kijkers daar waarschijnlijk nog steeds even ingeslapen op reageren…
De tv staat inmiddels weer in de bergruimte.
Lees ook:Digitenne vertoont voetbal en Talpa
Lees ook:Linux communiceert als een puber
Lees ook:Nieuws, nieuwe media en tech
Lees ook:Twitter Bots zijn overal!
Lees ook:RTL verwijdert filmpjes van YouTube