De burger leest steeds meer weblogs en ontleent dus daar ook z'n wereldbeeld aan. Een wereldbeeld dat daardoor verder van de feitelijke werkelijkheid af zal liggen, omdat de meeste weblogs – aan het eind van de informatieketen – vooral bestaan uit ruis en opinie.
Feiten raken ondergeschikt in de nieuwsvoorziening op internet. Meningen vormen de basis voor wat argeloze weblezers als feiten
beschouwen. Het journalistieke landschap verandert niet door het nieuwe
medium, het is alleen de feitelijkheid die verandert. Feiten bestaan
niet meer. Het feit is dood. Leve Web 2.
Traditionele media ontlenen meer en meer hun artikelen aan de weblogs van experts,
politici en andere professionals. Vlijtige webloggers ontlenen hun
ongezouten en meestal ook ongenuanceerde en ongeletterde kritiek aan
wat journalisten in media te melden hebben. En zo ontstaat derdehands nieuws, maar wel nieuws met het grootste aantal lezers.
Zo ontstaat dus de vraag: wie beschrijft het nieuws in 2008? De doorsnee weblogger (burgerjournalist), de traditionele journalist of de bloggende professional?
Ik voeg graag een vierde categorie journalisten toe. Een categorie die eigenlijk al wel bestaat, maar die nog niet als zodanig herkenbaar is. Namelijk de journalistieke blogger.
Burgerjournalist
De burgerjournalist is eigenlijk iedereen die nieuws op internet meldt. Dat nieuws kan een platgereden kerstkonijn zijn, maar het kunnen ook de naaktfoto's van Manon Thomas zijn. Iedereen heeft toegang tot het platform der burgerjournalisten, iedereen is blijkbaar bevoegd om het journalistiek metier uit te voeren, maar lang niet iedereen is bekwaam.
Webloggende professional
De webloggende professional gebruikt zijn of haar blog vooral om de eigen mening (politici) of eigen feiten (wetenschappers) te melden. Dit soort weblogs bevat nuttige bronnen en nuttige informatie, maar een doorsnee weblezer kan er geen wereldbeeld uit vormen. Meestal zijn deze weblogs uberhaupt onbegrijpelijk voor doorsnee weblezers.
Webloggende journalist
De traditionele journalist wordt duur betaald om kolommen in kranten of minuten op radio of tv te vullen. Hun weblogs bevatten commentaar of artikelen die niet goed genoeg waren voor het medium waarvoor ze schreven.
Journalistieke blogger
Slechts één categorie bloggers maakt onderscheid tussen feit en mening, zoekt zelf nieuws en informatie en weet dit ook in de juiste vorm aan de lezer te presenteren: de journalistieke blogger.
De journalistieke blogger heeft behalve kennis van zaken, een groot netwerk en journalistieke vaardigheden ook een journalistieke inslag en een journalisieke ethiek. Al deze zaken moeten zich uiten in de kwaliteit van het weblog.
Nieuws en opinie moet duidelijk te onderscheiden zijn voor de doorsnee lezer. De taal moet natuurlijk goed, duidelijk en eenduidig zijn. De berichten moeten actueel zijn.
Bovenal moet de journalistieke blogger beschikken over journalistieke ethiek. Zaken als hoor-wederhoor zijn belangrijk (indien relevant), maar meer nog moet deze blogger zich bewust zijn van de relatieve argeloosheid van de lezer. Op reacties moet integer gereageerd worden, maar deze blogger moet ook niet schromen om reacties te wissen.
Een journalistiek blog is geen zeepkist waarop iedereen van alles mag roepen. Het is een nieuw soort krant of tijdschrift dat niet probeert compleet te zijn, maar dat wel de weergave van een evenwichtig beeld van de werkelijkheid nastreeft.
De journalistieke blogger heeft natuurlijk niet het netwerk of het budget waarover de traditionele journalist beschikt. De journalistieke blogger selecteert en filtert aanvankelijk nieuws dat al ergens te vinden is, maar probeert steeds meer het nieuws uit de eerste hand te krijgen. Daarvoor moet deze nieuwe journalist zich eerst kunnen afficheren als professionele nieuwsbrenger, ook al doet hij of zij het als on(der)betaalde vrijwilliger.
Open die deur voor de journalistieke blogger
De nieuwsmakers in de samenleving – zoals de politiek en overheden – krijgen met een nieuw soort journalist te maken. De journalistieke blogger zal over het algemeen inhoudelijk veel verstand van zaken hebben, maar mist een visitekaartje waarop Volkskrant o.i.d. staat. Het medium van deze blogger moet zorgen voor cachet, waardoor de journalistieke blogger toch als vakman of vrouw te woord gestaan wordt.
Naschrift: Het lukt me niet goed om het beeld van deze web 2-journalist te vangen. Ik kom hier dus binnenkort op terug.
Lees ook:Wie mag zich nu journalist noemen?
Lees ook:Perskaart voor journalistieke webloggers
Lees ook:Praktische neo-journalistiek
Lees ook:AIVD lekt, of is de Telegraaf gewoon ongesteld?
Lees ook:Vrijheid voor de elite: ik mag meer dan jij!
“Zo ontstaat dus de vraag: wie beschrijft het nieuws in 2008?”
Ach, ik kijk al 35 jaar het NOS journaal… Een blog die voor mij het nieuws bepaald, echt niet. Want bloggers kleuren per definitie het nieuws.
je schreef al: het lukt me niet goed om het beeld van deze web2-journalist te vangen.
Een hoofdredacteur zou zeggen: dan ook niet publiceren.
Zaken als hoor-wederhoor zijn belangrijk (indien relevant)
Nogal inconsequent. Elders verkondig je nogal duidelijk dat je vanwege het feit dat je blogger bent, geen hoor-wederhoor hoeft toe te passen, omdat bloggen per definitie meningsuitend is.
Vaag stuk verder. Het verschil tussen een webloggende journalist of een journalistieke blogger is voor mij niet helder. Volgens mij is er ook geen verschil, behalve dan dat je als amateur, als burger, als blogger jezelf op de borst wilt kloppen met een mooie titel.
gr. Pat