Vandaag maak ik de roosters en lesinhoud voor mijn studenten voor de rest van het jaar. Office-werk, dat ik altijd braaf in Windows met OpenOffice of Microsoft Office gedaan heb. Met name Visio is daar erg handig bij. Mijn besluit om met Linux te blijven werken staat vast.
Maar durf ik de overstap te maken zonder Windows-reddingsboei bij de hand? Gisteren heb ik dankzij de vele tips van Linux-vrienden op dit blog
VirtualBox aan de praat gekregen – juiste kernel erbij moeten kiezen -
en WinXP draait nu in mijn virtuele pc. Helemaal los van Windows ben ik
dus niet, maar durf ik nu de Windows-partitie definitief op te offeren
voor al mijn Linux-bestanden?
Een emotioneel moment. Negeneneenhalf jaar geleden moest mijn Mac plaats maken voor een Windows PC, omdat vrijwel al mijn publicaties over Windows gingen. Vanaf de eerste dag riep ik: zodra het kan staat er weer een mac'je. Jarenlang heb ik met een soort schaamrood op mijn kaken tegen al mijn uitgeefvriendjes moeten verdedigen waarom ik Windows gebruikte en geen Mac.
Behalve zwager John. Die bleef maar drammen over Linux. Sinds Linux bestaat voor de desktop, heb ik een keer of dertig geprobeerd Linux op een van mijn pc's te zetten. Het leek wel of Linux en ik gewoon niet samen mochten. Altijd was er minstens één onderdeel in mijn pc dat niet van Linux hield. Of alles werkte, maar ik begreep er geen snars van.
Zwager John had meer succes met Linux en beheert inmiddels als technisch directeur van een high-end hostingprovider een serverpark met meer dan honderd Linux-servers. Ook mijn webserver staat daartussen. Het zal dus ook aan mij gelegen hebben en niet alleen aan Linux.
De laatste weken hebben Linux en ik – dankzij de steun van Linux-vrienden op dit weblog – een knieval gemaakt. Linux was zo vriendelijk om met een menslievende distri uit te komen, meerdere zelfs, maar ik koos Mandriva. En ik heb moeten inzien dat je voor elk OS soms even iets moet navragen of opzoeken. Zelfs voor Mandriva…
Mandriva
Storm over vlakke velden,
regen beukt de wilgen vlak,
buigend over 's heren wegen.
Ik reis en voel me onder dak.
We buigen saam voor gods geweld.
Gebukt, geslagen; niet geveld.
(Philoktetes 2007)
Lees ook:IP-bellen: tien jaar terug in de tijd
Lees ook:Linux zorgt voor gezonde concurrentie
Lees ook:Lief Linux-dagboek… Mandriva, Ubuntu of Kubuntu?
Lees ook:Linux: te braaf voor deze wereld
Lees ook:Lief Linux-dagboek…
Ontroerend!